Polski Związek Działkowców Okręg Łódzki w Łodzi
Warecka 3, 91-202 Łódź
+42 655 94 54
07 wrz 2020

Ekologiczne sposoby na szkodniki- uprawa współrzędna

Z roku na rok, jesteśmy coraz to bardziej świadomi tego co jemy, a co za tym idzie, coraz rzadziej sięgamy po chemiczne środki ochrony roślin. W jaki sposób chronić rośliny przed szkodnikami i chorobami? Jedną z ekologicznych metod ochrony jest uprawa współrzędna.

Ekologiczne sposoby na szkodniki- uprawa współrzędna

Uprawa współrzędna roślin polega na sadzeniu roślin obok siebie w taki sposób, aby podczas rozwoju wspierały się nawzajem. Metoda ta umożliwia ograniczenie liczebności szkodnika oraz występowanie niektórych chorób roślin. Rośliny oddziałują na siebie poprzez wydzielanie przez system korzeniowy i części nadziemne naturalnych substancji w postaci płynnej i lotnej.

  • Czosnek- silny zapach związków siarki odstrasza wiele szkodników i hamuje rozwój chorób, zwłaszcza grzybowych.
  • Uprawa marchwi i cebuli w sąsiedztwie oddziałuje na siebie nawzajem. Zapach marchwi odstrasza śmietkę cebulankę i wciornastki, natomiast zapach cebuli odstrasza połyśnicę marchwiankę i mszycę.
  • Aksamitki i nagietki wykorzystywane są jako rośliny pułapkowe.

Substancje te nawet w małych ilościach mogą ograniczać występowanie szkodników i chorób. Rośliny uprawiane obok siebie powinny się różnić botanicznie (nie należeć do tej samej rodziny), a także rodzajem systemu korzeniowego, tak aby nie konkurowały ze sobą o zawarte w glebie składniki pokarmowe i wodę. Nie powinny również wzajemnie ograniczać dostępu do światła, ani oddziaływać negatywnie na siebie. Jeden gatunek powinien być zbierany wcześniej, dając miejsce do rozrastania się gatunkowi współrzędnemu.

Inne zalety upraw współrzędnych:

– ochrona gleby przed nadmiernym nasłonecznieniem,

– ograniczenie rozwoju chwastów,

– lepsze wykorzystanie powierzchni,

– zwiększenie plonu i polepszenie jakości.

Korzystne sąsiedztwo roślin:

– ziemniaki z grochem i bobem,

– sałata z fasolą, ogórkiem, rzodkiewką, burakiem ćwikłowym,

– warzywa kapustowate  (np. rzodkiew zwyczajna, kalafior, brokuł, kalarepa, kapusta: włoska, głowiasta, rzymska, pekińska) z burakami ćwikłowymi,

– warzywa bobowate (np. koniczyna, lucerna, groch, fasola, soja, soczewica)  z kapustowatymi,

– pomidor z pietruszką, selerem, cebulowymi oraz kapustowatymi,

– marchew z cebulą i porem.

Agnieszka Lazar

Instruktor ds. ogrodnictwa

28 sie 2020

„Ochrona roślin-szkodniki”

Z uwagi na epidemię koronawirusa w Polsce szkolenia dla nowych działkowców zostały zawieszone do odwołania.

W tym okresie zachęcamy do zapoznania się z PREZENTACJĄ pt. „Ochrona roślin- szkodniki”. Dodatkowo, zachęcam do zapoznania się ze stroną  https://www.gov.pl/web/rolnictwo/wyszukiwarka-srodkow-ochrony-roslin, gdzie dostępny jest rejestr środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu.

Agnieszka Lazar

Instruktor ds. ogrodnictwa

Pliki do pobrania:

19 cze 2020

Zaniedbana działka… i co dalej ?

W dobie pandemii koronawirusa w Polsce, dużym zainteresowaniem cieszą się rodzinne ogrody działkowe. Wzrost zainteresowania szczególnie zauważalny jest w dużych miastach. Jak to mówią "nie oceniaj książki po okładce", ale jak dostrzec potencjał działki, kiedy jest zaniedbana i porośnięta chwastami? Jak sobie radzić i od czego zacząć? Odpowiedź na te pytania można znaleźć w prezentacji "Zaniedbana działka... i co dalej?". Zachęcam do lektury

Agnieszka Przewrocka

Instruktor ds. ogrodnictwa

Pliki do pobrania:

02 maj 2020

Cięcie krzewów ozdobnych kwitnących wiosną

Wiosna w pełni! Kwitną pierwsze wiosenne krzewy upiększając nasze działki. Jak o nie zadbać, by obficie kwitły na rok następny?

Cięcie krzewów ozdobnych to jeden z najważniejszych zabiegów w pielęgnacji tych roślin.

Każdy gatunek czy odmiana ma charakterystyczny sposób wzrostu. Nie zawsze jednak wzrost i rozwój drzewa czy krzewu jest taki, jakiego oczekiwaliśmy. Czasem wynika to z nieprawidłowości we wzroście egzemplarza, który posiadamy.

Zalety wynikające z cięcia krzewów:

  • tworzenie nowych przyrostów,
  • odmładzanie i formowanie- korony są bardziej regularne i zwarte,
  • rośliny wolne od chorób.

U których gatunków tniemy roślinę po kwitnieniu i dlaczego?

Kwiaty pojawiają się na pędach ubiegłorocznych, często przed rozwojem liści. Zatem pąki kwiatowe tworzą się latem do jesieni. Cięcie tych gatunków należy przeprowadzić tuż po przekwitnieniu, skracając pędy o 1/3 do 1/2 ich długości.

 

Najpopularniejsze gatunki, które tniemy po kwitnieniu:

gatunek termin kwitnienia
forsycja pośrednia
(Forsythia × intermedia)
III-IV
złotlin japoński
(Kerria japonica)
IV-V
tawuła wczesna
(Spiraea × arguta)
IV-V
lilak pospolity
(Syringa vulgaris)
V
Jaśminowiec wonny
(Philadelphus coronarius)
V-VI
żylistki
(Deutzia sp.)
V-VI
krzewuszka cudowna
(Weigela florida)
VI-VII
hortensja ogrodowa
(Hydrangea macrophylla)
VI-IX


Postępowanie:
Prace rozpocząć od lustracji krzewu, przeanalizować co należy wyciąć. W pierwszej kolejności należy usunąć wszystkie chore, uszkodzone, krzyżujące się oraz suche pędy. Przy mniejszych pędach posługiwać się sekatorem, a nieco grubsze skracać, bądź wycinać za pomocą piły, pamiętając o nienaruszeniu nadmiernie kory. Cięcie powinno być precyzyjne- na obrączkę. Polega na usunięciu pędu u nasady, stosujemy je, gdy chcemy usunąć cały pęd. Dzięki takiemu cięciu rana zostanie pokryta tkanką kalusową, co uchroni roślinę przed atakiem chorób. Pędy mające kontakt z podłożem skrócić. Należy pamiętać o dobrym doświetlaniu krzewu, dlatego zbędne pędy usunąć.

Pamiętaj!

  • Aby zmniejszyć ryzyko porażenia roślin przez czynniki chorobotwórcze, cięcie wykonuj przy słonecznej i suchej pogodzie.
  • Narzędzia zawsze muszą być czyste i ostre. Gładkie rany goją się szybciej, natomiast czyste narzędzia zabezpieczą rośliny przed przenoszeniem chorób.
  • Miejsce cięcia powinno być oddalone o 0,5–1cm nad zdrowym, dobrze ukształtowanym liściem (pąkiem).
  • Zaleca się wykonywanie cięcia prostopadle do osi pędu, tak by powierzchnia cięcia była jak najmniejsza.
  • Rany powstałe po grubych pędach zabezpieczyć maścią z fungicydem, np. Funaben.

 

 

AP

02 maj 2020

Czas na dalie!

Dalie ogrodowe to byliny nie zimujące w gruncie. Sadzi się je w ogrodzie z początkiem maja (po tzw. zimnych ogrodnikach). Odmiany dalii różnią się między sobą wysokością, typem kwiatostanów oraz barwą. Paleta barw jest szeroka, brak w niej tylko niebieskiego.

Rozróżnia się odmiany o koszyczkach kwiatowych z jednym okółkiem kwiatów języczkowatych (popularne są gównie odmiany karłowe) (fot.1), dalie pomponowe o koszyczkach kulistych (fot. 2) oraz kaktusowe, o kwiatach rurkowato zwiniętych i spiczastych (fot. 3).

 

 

Foto 1


Foto 2


Foto 3

Dalie wymagają gleby bardzo żyznej, przepuszczalnej, ale wilgotnej oraz słonecznego stanowiska. Przed zasadzeniem, należy dokładnie przejrzeć wszystkie karpy czy nie są zaschnięte, uszkodzone, chore, porażone przez pleśń czy zagniwające. Wszystkie nieprawidłowości należy usunąć. Duże karpy warto podzielić na mniejsze, w ten łatwy sposób rozmnożymy nasze kwiaty i będziemy mieć ich więcej. Po podzieleniu, każda nowa część powinna być złożona z kilku bulw z 2-3 widocznymi pąkami na każdej. Przed posadzeniem karpy warto namoczyć przez kilka godzin w wodzie.

Bulwiaste korzenie umieszczamy w dołkach na głębokość 5-10 cm w zależności od wielkości bulwy, tak, aby były swobodnie rozłożone, a suchy ubiegłoroczny pęd wystawał nad powierzchnię. Pędy wysokich odmian dalii należy palikować, aby nie wyłamywał ich wiatr czy ulewny deszcz. Dlatego już w trakcie sadzenia tych odmian przed zasypaniem dołka ziemią należy pamiętać o wbiciu palika, aby potem nie uszkodzić bulwiastych korzeni. Po 2-3 tygodniach powinna się ukazać młoda roślina. Jeśli w tym okresie wystąpi niebezpieczeństwo przymrozków, trzeba koniecznie rośliny zabezpieczyć, np. okryć włókniną.

Agnieszka Przewrocka
Instruktor ds. ogrodnictwa

05 kwi 2020

Pielęgnacja trawnika

Kwiecień, to idealny moment na pielęgnację naszego trawnika. Prawidłowa pielęgnacja na długo zapewni trawnikowi dobry wygląd. Podstawowe zabiegi to koszenie, nawożenie oraz nawadnianie. Raz do roku warto wykonać wertykulację (podłużne nacięcia powierzchni murawy) i aeracje (napowietrzanie gleby). Nie zapominajmy o walce z chwastami, grzybami i szkodnikami.

Pielęgnację należy rozpocząć od skoszenia trawy. Wiosną na każdym trawniku warto przeprowadzić wertykulację. Zabieg ten rozluźnia strukturę gleby, jak również usuwa nierozłożone resztki organiczne. Czynność tę można przeprowadzić wertykulatorem mechanicznym lub specjalnymi grabiami. Ostrza wertykulatora rozerwą rozłogi, poderwą chwasty, dzięki czemu ich korzenie szybciej przeschną, a co za tym idzie- zginą. Po wertykulacji trawnik należy dokładnie wygrabić.

Aeracja ma na celu napowietrzenie oraz rozluźnienie gleby, jak również pobudzenie do wzrostu i zwiększenie masy korzeniowej murawy. Napowietrzanie można wykonać przy pomocy wideł, nakładek na buty z kolcami, bądź specjalistycznych narzędzi ogrodowych.

Trawnik strzyc, dopiero gdy jest potrzeba. Zbyt częste i niskie koszenie negatywnie wpływa na regenerację trawy i jej krzewienie. W okresie suszy trawnik przycinać wyżej, aby ograniczyć parowanie. Nie pozostawiać skoszonych odpadów na trawniku, ponieważ sprzyja to rozwojowi pleśni i chorób.

Na glebach piaszczystych i słabo utrzymujących wilgoć, w upalne lata trawnik należy nawadniać.

Pod drzewami i krzewami zastosować misy (teren zlokalizowany bezpośrednio pod rośliną) np. w kształcie koła. Pozwolą one zabezpieczyć płytki system korzeniowy oraz pień przed uszkodzeniem mechanicznym. Obszar ten pozostawić wolny od roślinności, co zlikwiduje problem konkurencji o wodę i składniki pokarmowe między roślinami.

 

AP